Pisanie magisterskich prac z Psychologii, czasami bywa rzeczą łatwą i przyjemną. Dzieje się tak, zwłaszcza gdy dany temat nas bardzo interesuje. Ciekawym tematem psychologicznym jest z pewnością tzw. syndrom sztokholmski.
Ogólnie zjawisko to można zdefiniować jako stan psychiczny, który występuje u osób porwanych lub zakładników. Objawia się on tym, że osoby te odczuwają sympatię oraz solidarność z osobami, które je prześladują. Bywa, że osoby poszkodowane wręcz fascynują się swoimi oprawcami. Czasami nawet pomagają im osiągać cele swoich prześladowców. W psychologii przyjmuje się, że syndrom ten jest efektem silnego stresu oraz wynikiem prób odwołania się ofiar do sumień oprawców.
Nazwa tego syndromu wywodzi się z napadu na Kreditbank, który miał miejsce 23 sierpnia 1973 toku w Sztokholmie. Podczas tego napadu bandyci przez kilka dni więzili zakładników. Porywacze zostali w końcu wyłapani, a osoby przetrzymywane zostały uwolnione, Co ciekawe, osoby uwolnione broniły potem przestępców, pomimo cierpień, jakie im zadano. Osoby te odmawiały jakiejkolwiek kooperacji z policją. U osób tych stwierdzono sympatię (czasem nawet miłość) w stosunku do swoich oprawców. Po tym wydarzeniu termin syndrom sztokholmski rozprzestrzenił się na cały świat. Szacuje się, że syndrom ten występuje u 5% porwanych osób.
Syndrom sztokholmski jako ciekawe zagadnienie przychologiczne.
Co ciekawe, syndrom sztokholmski przeniknął też… do masowej kultury! W jednym z odcinków Jamesa Bonda wykorzystano ten stan psychiczny. Można powiedzieć, że współczesna kultura fascynuje się różnymi oprawcami, dewiantami, mordercami itd. Koronnym przypadkiem może być tu bohater filmu “Milczenie Owiec” – Hanniball Lecter. Ma on jednakże mocną konkurencję w postaci bohatera horroru “Piła”. Fascynacja ludźmi złymi jest o wiele starsza. Dotyczy ona, chociażby słynnego władcy Rumuni – Drakuli, którego okrucieństwo jest do dziś wręcz legendarne.
Pisanie pracy magisterskich z Psychologii o syndromie sztokholmskim może nie być łatwe, ponieważ trudno tu o materiał badawczy. Niemniej jednak temat jest bardzo fascynujący. A m.in. po to studiuje się psychologię, aby zetknąć się z tym, co w ludzkiej psychice ciekawe. Jak słusznie mawiał słynny chemik Julius von Liebig „nauka robi się naprawdę interesująca dopiero tam, gdzie się kończy”.
Pisanie magisterskich prac z Psychologii, a Twoja pasja.
Pisanie magisterskich prac z Psychologii sprawia szczególną trudność tym studentom, którzy piszą o rzeczach, które ich w głębi ducha nie interesują. Temat syndromu sztokholmskiego jest bardzo interesujący nie tylko dla adeptów Psychologii, ale również dla ludzi, którzy nie zajmują się zawodowo psychologią. W psychologii ważna jest pasja. Jeśli to zagadnienie od zawsze Ciebie interesowało, to lepiej nie możesz wybrać! Pamiętaj o tym, że zagadnienie o którym będziesz pisać, będzie tym, w którym będziesz ekspertem. Wybierz więc problematykę swojej pracy dyplomowej w sposób rozważny.
Pomoc w pracach magisterskich z Psychologii
Swoją pracę dyplomową z Psychologii staraj się przede wszystkim traktować jako preludium do swojej psychologicznej kariery. Tworząc ten tekst naukowy, mniej przed oczami wizję swoich przyszłych sukcesów. Jak mawiał Blaise Pascal “przeszłość i teraźniejszość są naszymi środkami – tylko przyszłość jest celem”. Twoja praca licencjacka lub magisterska powinna być po prostu środkiem do realizacji Twoich marzeń i celów zawodowych.
Warto odwiedzić poniższą stronę:
Magisterskie prace z Informatyki